Kwiecowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V, Warszawa 1884.
Kwiecowo, niem. Quetz, w dok. Queczow, Quetcz, wieś, pow. licbarski, na polskiej przedtem Warmii, przeszło milę od Dobrego miasta (Gutstadt), oddawna własność biskupów warmińskich. Pierwszy przywilej wystawił biskup Herman sołtysowi Janowi. R. 1372 biskup Jan wydał nowy dokument dla Egarda Plathen na 90 włók prawem chełmińskim. Nadto znajdowało się jeszcze nadmiarowych włók 10. Egard sołtys otrzymał wolne 10 włók, pół czynszu z karczmy, sądy mniejsze, a od większych łowić ryby na własną potrzebę małemi narzędziami miał prawo w jeziorach Subange, Tuseyn i Queczow. Dla kościoła, kiedyby tu powstał, przeznaczył biskup 4 włóki. Od reszty mieli płacić z włóki po pół marce denarów oprócz pańszczyzny. Od 9 nadmiarowych włók (1 otrzymał sołtys) pańszczyzna im się opuszcza, dlatego że już dawniej zapłacili od nich biskupowi Janowi 60 m. Karczmy 2 tu istniały. R. 1528 osadnicy okupili się z szarwarku. R. 1656 liczono włók 90, gbur. 19, sołt. 1, karczm. 2, dawali owsa ł. 1 k. 54, kur 108, gęsi 27, czynszu fl. 288. Oprócz gburskiej wsi istniał folwark biskupi o 15 włókach; na 11 włókach siedzieli gburzy; biskupi wydawali folwark w nagrodę zasłużonym dworzanom, urzędnikom; r. 1698 trzymał go Ludwik Pacek, po nim Aleksander Spinek na 30 lat, Zygmunt Stanisławski na 30 lat. R. 1765 starosta bisk. braniewski Jakób Górski trzymał go na 30 lat; r. 1772 ustąpił swoje prawa Antoniemu von Niesewandt. Kościół tutejszy, nie wiedzieć kiedy fundowany, nowo budowany zapewne a konskrowany przez biskupa Kromera 17 września 1580 na cześć św. Jakóba apostoła. R. 1693 ponownie budowany, konsekrowany przez biskupa Załuskiego 6 grudnia 1699. Po rozbiorze Polski rząd pruski zabrał tę wieś i wydał na własność prywatną.
Kś. F.