Kościoły Warmii – Gmina Dywity
Brąswałd
Kościół parafialny, p.w. Św Katarzyny
Neogotycki (zabytek kl. IV), wzniesiony w latach 1894 – 1896 na miejscu późnogotyckiego. Konsekrowany w 1897 r. przez bpa A. Thiela z dodaniem tytułu Narodzenia Najświętszej Marii panny. We wnętrzu polichromia ze scenami dotyczącymi dziejów Polski i Warmii, którą wykonali H. Zepter i Brandt w 1912 r.
Ołtarz główny z 1902 r. z płaskorzeźbami Chrystusa. Ołtarz boczny prawy z obrazem Trójcy Świętej i herbem bpa warmińskiego Krzysztofa A. Szembeka (1724 – 1740) pochodzi z dawnego ołtarza fundowanego w 1741 r. Ołtarz boczny lewy z obrazem M.B Ubogiej. Oprócz tego kilka obrazów barokowych.
Bukwałd
Kościół parafialny, p.w. Św Józefa Filia parafii w Brąswałdzie. Lokowany w 1344 r. przez Kapitułę Warmińską. O pierwszych kaplicach w tym miejscu brak danych. Obecny kościół, w stylu neoromańskim, zbudowany został w 1858 r., a rozbudowany w 1930 r. Jest to fundacja Jana Biernatkowskiego i J. Pamsa. Murowany z cegły, z dachem dwuspadowym krytym dachówką. Od str. Płd. Wysunięte prezbiterium z dachem trzyspadowym. Wieża kwadratowa, z cegły, z dachem namiotowym. Wewnątrz ołtarz barokowy z poł. XVII w. Z obrazem św. Józefa z Jezusem i św. Augustyna z ok. 1800 r. W zwieńczeniu obraz św. Antoniego i św. Michała Archanioła. Kościół gruntownie odnowiony w 1958 r.
Dywity
Zespół kościoła parafialnego, p.w. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza
Powstał w XIV w. W roku 1893 został rozebrany ( pozostały tylko cztery dolne kondygnacje wieży). Obecny, w stylu neogotyckim, został wybudowany na rzucie prostokąta, w latach 1893 – 1897 przez F. Heitmanna. Murowany z cegły, przykryty dachem dwuspadowym. Wieża kwadratowa, również w całości z cegły, przykryty dachem dwuspadowym. Wieża kwadratowa, również w całości z cegły, o sześciu kondygnacjach, pokryta dachem siodłowym
.
We wnętrzu – ołtarz główny neogotycki z obrazem Wniebowzięcia NMP i rzeźbami apostołów – dzieło Zakładów Snycerskich w Królewcu. Ołtarz boczny lewy, neogotycki, z obrazem św. Rocha, ołtarz boczny z obrazem lewy, neogotycki z obrazem św. Rocha, ołtarz boczny prawy z obrazem św. Tomasza. Oprócz tego XVIII- wieczna rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego oraz dwie alegoryczne rzeźby rokokowe z końca XVIII w.
Frączki
Kościół parafialny, neogotycki, p.w. św. Marii Magdaleny
Zbudowany w latach 1870 – 1872. Murowany z cegły (wątek przemienny, krzyżowy), z dachem dwuspadowym, krytym dachówką. Wieża, również z cegły, u podstawy kwadratowa, od drugiej kondygnacji sześciokątna, zwieńczona dachem wieżowym. Wokół dachu liczne sterczyny. Od str. Płn. Wysunięte prezbiterium z dachem trzyspadowym, krytym dachówką. Wystrój wnętrza neogotycki.
Kieźliny
Kościół neogotycki
Pełni on zarazem funkcje klasztoru Pasjonistów. Geneza budowy kościoła w Kieźlinach związana jest z zarazą, która na początku XX w. dotknęła Kieźliny. Po jej ustąpieniu w roku 1906 wybudowano kościół p.w. św. Rozalii [patronki dotkniętych zarazą].
Sętal
Kościół parafialny
Neogotycki, p. w. św. Mikołaja, zbudowany w 1910 r. na miejscu poprzedniego z 1583 r., który w 1908 r. doszczętnie spłonął. Murowany z cegły (mur o wątku przemiennym), z dachem dwuspadowym, krytym dachówką. Wieża z cegły, kwadratowa, z dachem dwuspadowym, zwieńczonym okrągłą wieżyczką z dachem wieżowym. Od strony wschodniej wysunięte prezbiterium, z dachem dwuspadowym. Wystrój wnętrza neogotycki. W ołtarzu głównym drewniana rzeźba Św. Trójcy wśród płaskorzeźbionych scen z życia Chrystusa.
Tuławki
Kaplica filialna
Murowana, barokowa z XVIII wieku, z drewnianą wieżą. Pod wezwaniem św. Michała Archanioła. Obok kościoła ciekawostka – kamień z widocznym napisem w języku niemieckim: „12,58 km nach Bahn Wartenburg”.