Smolajny
Zespół pałacu biskupiego
Zlokalizowany na wysokim brzegu Łyny i jego starego koryta w odległości ok. 1,5 km od szosy Dobre Miasto-Lidzbark Warmiński.
Pałac
wzniesiony w latach 1741-1745 przez bpa Adama Grabowskiego jako letnia rezydencja. Zbudowany na rzucie wydłużonego prostokąta, murowany, otynkowany jednopiętrowy, kryty dachem czterospadowym z pokryciem dachówką ceramiczną. Dłuższa elewacja jedenastoosiowe o symetrycznie rozmieszczonych na dużych prostokątnych oknach. Na osiach obu elewacji płytkie trójosiowe ryzality podzielone czterema pilastrami z tympanonami wypełnionymi insygniami i herbami biskupimi ujętymi w akantowe obramowania. Wnętrze dwutraktowe z dwiema sieniami na osi poprzecznej. Pomieszczenia parteru przykryte częściowo sklepieniami kolebkowymi i lunetami, pozostałe stropami belkowanymi. W niektórych pokojach piętra zachowały sufity ozdobione fasetami i ornamentami sztukateryjnymi w formie rozet i wici roślinnej.
Wieża Bramna
znajduje się od strony wschodniej pałacu przy wysokim murowanym parkanie. Późnobarokowa o cechach rokokowych z data 1765 na chorągiewce iglicznej. Murowana z cegły, otynkowana na kamiennym cokole, trójkondygnacyjna wzniesiona na rzucie kwadratu. Arkadowy przejazd przykryty sklepieniem krzyżowym. Brama przykryta hełmem kopulastym o ośmiobocznej latarni pokrytym blachą.
Oficyna
położona przy bramie od strony wschodniej. Murowana z cegły, otynkowana na kamiennym cokole. Późnobarokowa z XVIII w., parterowa z zabudowanym poddaszem. Dach mansardowy z sześcioma lukarnami.
Oficyna
położona na północny-zachód od pałacu. Neobarokowa z XIX w.. Początkowo jako dworek myśliwski. Obiekt murowany, otynkowany, zbudowany na rzucie prostokąta, parterowy z zabudowanym poddaszem. Dach mansardowy z półkolistymi lukarnami i powiekami. Na osi fasady dwukondygnacyjny płytki ryzalit zwieńczony trójkątnym przyczółkiem.
Park
otacza cały zespół. Jego obszar wynosi 8 ha, w tym cześć posiadająca cechy kompozycji (skarpy, aleje, sztuczny staw, itp.) – 5,3 ha. W parku występują: lipa, klon, grab, brzoza, kasztanowiec, świerk, sosna, wiąz oraz kilka okazów sosny amerykańskiej (wejmutki). Całość zespołu – zabytek.
