Albrecht von Hohenzollern

Albrecht von Hohenzollern 1511-1525

TRZYDZIESTY I CZWARTY MISTRZ PRUSKI

Wojciech margrabia brandenburski, siestrzeniec Zygmunta króla polskiego, na stolicę mistrzowską jest obrany roku 1512, na który urząd do Królewca w dzień Cecylijej Panny we 400 koni przyjachał. Wiele ich temu rado było, iż on możnym będąc, wiele mógł przeciw nieprzyjaciołom polskim pomagać. Przetoż gdy do króla słali o consens, chętliwie przyzwolił jednak obyczajem, aby hołd i powinności insze podług przodków swych królowi czynił. Rychło potem na sejm piotrkowski Kazimierz, syn Fryderyka margrabie, brat rodzony pruskiego mistrza Wojciecha, do króla przyjachał, mając zupełną moc od mistrza i konwentu. Tam postanowili ze wszystką radą polską, iż Wojciech margrabia ma być mistrzem pruskim. Też, aby Polacy jako z dawna do tego Zakonu nie byli przyjmowani etc.

Ten rok, którego na mistrzowski urząd Wojciech margrabia brandeburski jest wybrany, pamiętny sławnym zwycięstwem Polakom się stał, gdy przekopskich Tatarów 25 000 pod Wiśniowcem porazili.

Czytaj więcej: Albrecht von Hohenzollern

Jan von Tieffen

Jan von Tieffen 1489-1497

MISTRZ PRUSKI TRZYDZIESTY I WTÓRY

Johannes de Tieffen z szwajcarskiej ziemie zacnego rodu człowiek na urząd mistrzowski roku 1489 obrany, za panowania cesarza Maksymiliana a króla polskiego Kazimierza.

Tegoż roku ten nowo wybrany mistrz do króla Kazimierza jachał, a oddawszy przysięgę do Prus się zaś wrócił.

W też czasy król Kazimierz z Bajazetem carzem tureckim przez pana Mikołaja Firleja (który potem koronnym hetmanem był) pokój postanowił.

Król Kazimierz, który burdy pruskie uspokoił, a do posłuszeństwa swego mistrze z Krzyżaki przywiódł, w Grodnie umarł czerwoną niemocą 7 dnia czerwca roku 1492. Na którego miejsce Jan Olbracht syn jego jest wybrany i od Zbigniewa arcybiskupa gnieźnieńskiego w Krakowie na królestwo polskie koronowany.

Czytaj więcej: Jan von Tieffen

Fryderyk książę saski

Fryderyk książę saski 1498-1510

TRZYDZIESTY I TRZECI MISTRZ PRUSKI

Fryderyk z łaski Bożej książę saskie, landgraf z Duryngu, margrabia miszeński, w dzień św. Michała w Królewcu w zakonne odzienie obleczony, na stolicę mistrzowską wsadzony. Na ten czas Maksymilian cesarz a król Jan Olbracht polski panowali roku 1498.

Podjąwszy się tego urzędu Frydrych królowi przysięgać i hołdować nie chciał, ale do miszeńskiej ziemie swej ojczyzny się wrócił, podobno tym tego uchodząc. Ale król Jan Olbracht jachawszy do Torunia, w Polszcze rzeczy postanowiwszy, chciał od niego przysięgi, z której jak i z posłuszeństwa się wyłamował. Do którego gdy król słał, on ode dnia do dnia zwłóczył, a wtem król apopleksyją umarł w Toruniu, trzeci dzień po św. Wicie, człowiek wieku młodego. A Frydrych też mistrz pruski na swym urzędzie lat 12 i niedziel 13 wykonawszy, w Rochlicy umarł a w Misznie na tumie pochowan.

Czytaj więcej: Fryderyk książę saski

Marcin Truchsess

Marcin Truchsess 1477-1489

TRZYDZIESTY I PIERWSZY MISTRZ PRUSKI

Marcin Teuchses von Wetzhausen na stolicę mistrzowską roku 1477 obrany, za panowania cesarza Fryderyka tego imienia trzeciego a Kazimierza króla polskiego. Ten się królowi z przysięgi wyłamował, ale ją potem roku 1479 uczynił, a tak pokój w Prusiech był. Był na urzędzie 12 lat, w Królewcu umarł, tamże na tumie pogrzebion.

Roku 1477 Iwan Wasilewic kniaź moskiewski Nowogród Wielki, miasto zacne i bogate (którego był Witułt dostał i dań do litewskiego skarbu z niego ułożył) wziął i dotychmiast trzyma. Podziwienia rzecz godną kronikarze piszą, że tam miał wziąć jednego z drugim: złota, śrzebra, kamieni drogich, pereł trzysta wozów albo kolas na ten czas, a szat z innymi statki bez liczby. Mieszczanom tylko trzecią część majętności ich, i to bez pochyby podlejszą, puścił:

Czytaj więcej: Marcin Truchsess